Mehmet Demirkol’un yazısı şöyle;

21. dakikada evinde 2-0 geri düşünce ‘Eyvah!’ mı diyorsun, yoksa ‘Hadi arkadaşlar. Düzeltiriz!’ mi? Fenerbahçe ‘Eyvah!’ diyor. Aşırı gerginler. Sorunları büyüten bu. Öte yandan Malatya 4 santrforla 1-0’a kadar stoperlere baskı yapan ama dengeli bir oyun sergiledi. 2- 0’a kadar tam saha presle topu çok iyi gezdiren, Fenerbahçe’nin hatlarını biribirinden kopartan sağlam ve rahat bir oyun… 2-0’dan sonra da oyun merkezini geri çekip rakibi erken ortalara zorlayarak rahat karşıladıkları bir savunma… Malatya mükemmeldi. Fenerbahçe gergin, ağır, tedirgin paslaşan çok stresli bir ekip. Fenerbahçe, Malatya’nın kontrolünde uzak şut ve kalabalığa orta dışında üretemedi. Hamza Hoca’nın savunmasını enine ya da boyuna genişletecek bir girişimde de bulunmadılar, bulunmadılar değil. Savunmada duran top yan top sorunları da devam edince eksiye düştüler. Merkezi kullanamadılar. Takım raydan çıkmış görünüyor. Raya girmek için ilk şart bu gerginlikten kurtulmak.

Gecenin sorusu

Oyun istatistiklerde olduğu gibi %66’ya %34 Fenerbahçe’de mi gerçekten? Her saniye %100 Hamza Hoca’daydı halbuki.

Maçın starı

Kubilay Kanatsızkuş sistemi mükemmel işleten olağanüstü bir pivot performansı gösterdi. Umut da her Fenerbahçe maçında olduğu gibi %150’yle oynadı. Oyunun mimarı Hamza Hoca’yı unutmamak lazım. Rakibin tüm sorunlarını büyüttü.

Maçın olayı

Fenerbahçe’nin bilgeliğe, soğukkanlılığa, kontrole ihtiyacı var. Volkan Demirel, Emre Belözoğlu, Ali Koç ve Erol Bulut; doğru organize olursa inanılmaz bir enerji üretebilir, organize olamazsa Çernobil de olabilir…

Kısa mesaj

Caner olağanüstü ortalar yapan bir oyuncu. Ancak futbolda ‘ortacılık’ diye bir pozisyon yok. Bu yüzden tutunca ‘yıldız’ tutmayınca ‘sorun’ oluyor. Caner değil, durum…