Nwakaeme Fanatik gazetesine açıklamalarda bulundu. Açıklamaları şöyle ;

“Nijerya’da sokaklarda başladım aslında. Çıplak ayakla oynardım genelde, kramponlarımız bile yoktu. Futbol benim için sadece arkadaşlarımla bir eğlenceydi. Gerçeği söylemek gerekirse sadece eğlence olduğu için oynuyordum. Zevk almak için oynuyordum. Futbola dair herhangi bir hedefim yoktu. Erkek kardeşimin bir arkadaşı, akademisi olan bir kişiye, ‘Size önerebileceğim bir oyuncu var’ dedi. Sonrasında o adamla beni tanıştırdı. Hayatım ve kariyerim öyle başladı.”

Cluj’da da benzer ilginç bir hikayeye sahipsin. Oradaki hikayenden de bahseder misin?

“Benim için güzel bir tecrübe olmuştu. İyi insanlardı. Hâlâ da müteşekkirim onlara. İlk gittiğimde oradaki hoca beni beğenmedi. Hoca, ‘Takım için yeterli kaliteye sahip değil’ demiş. Alt takıma gönderdiler beni. Başkan, ‘Bence sen iyi bir oyuncusun, 2. Lig’e gidip orada oynamanı istiyorum. Sonra yine 1. Lig’de olacaksın’ dedi. Ben de ‘Neden olmasın?’ dedim. 6 maç oynadım, 7 gol attım. 2 ay sonra hocayı kovup beni çağırdılar.”

“Hapoel Beer Sheva ben gelmeden önce 41 yıldır şampiyon olamıyordu. Toplamda 5 kupa kazandık. Trabzon’a iyi yıllar ve iyi sezonlar geçirmek için geldim. Tabii ki tek başınıza bir şey yapamazsınız. Takım arkadaşlarım, hocalarımla birlikte en iyi işi çıkarmalıyız. Ufak hatalardan dolayı kaybettiğimiz maçlar oldu. Beşiktaş maçı aynı şekilde, birkaç maç var. Bunları kazanabilirdik. Şimdi yine Beşiktaş’la oynayacağız ve elbette hedefimiz kazanıp hedeflerimizi iyileştirmek olacak. Kulüp çok doğru yolda. Biz de bunu içeriden görüyoruz. Tabii ki en iyi seviyede olmak istiyoruz. Avrupa’da da başarılı olabiliriz.”

“Kendi performansım ve takımımın başarısından dolayı gerçekten mutluyum. Takım arkadaşlarım olmadan yaptığım şeyleri yapabilmem mümkün değil. Ben oynasam da oynamasam da mutlu olmaya çalışan biriyim. Mutlu olmasam futbol oynayamam. Annem her zaman nereye gidersen git, ne olursa olsun, kötü de iyi de olsa onu kabullenmem gerektiğini söyler. Ben de böyle yapıyorum.”

Trabzon’a çabuk adapte oldun. Futbol dışında burada ne yapıyorsun?

“Ben hep böyleydim. Antrenmanlardan sonra dışarı çıkan biri değilim. Geldiğimden beri 3 yeri biliyorum sadece. Antrenman sahası, stadyum, havalimanı ve doğal olarak evim. Dışarı çıkmayı seven biri değilim, genelde evde vakit geçiririm.”

“Bütün genç oyuncularımız iyi iş çıkarıyorlar. Takımlar büyürken, alttan da büyümeleri gerekir. Dolayısıyla iyi bir iş çıkarıyorlar. Özellikle Abdulkadir Parmak, geldiğimden bu yana büyük bir gelişim gösterdi. Onun adına çok mutluyum. Diğer gençlerimiz de çok iyi.”

Abdülkadir Ömür hakkında ne düşünüyorsun? Avrupa’da büyük kulüplere çok yakıştırılıyor…

“Bu yaşta, bu seviyede nasıl oynadığını görüyoruz. Kendisi Avrupa’da üst kademe takımlara transfer olduğunda daha fazla şey görüp, daha fazla şey öğrenme imkanına sahip. Kendisini daha yukarılara çekecektir. Çok daha iyi olacaktır. Çünkü çok yetenekli.”

Fenerbahçe maçında kafanla kaçırdığın bir pozisyon var. Top beklemediğin bir anda mı geldi? Herkes ‘Anthony bunu atar’ diyordu.

“Topa hazırdım aslında. Sosa’dan harika bir top geldi, ama ışıkların olduğu yerden geldi ve tam topu göremedim. Işıklar olmasaydı kesin gol olurdu.”

Ünal hoca hakkında düşüncelerin neler? Oynattığı oyun, çalışma sistemleri, futbol anlayışı hakkında neler söylersin?

“Çok çalışkan bir hoca. Her zaman antrenmanlarda yüzde 100’ümüzü vermemizi ister. Uyuyan biri varsa hemen onu uyandırır. Ben geldiğimden beri kendi antrenman seviyemin yükseldiğini söyleyebilirim. Ciddi oyuncularla çalışmak isteyen ciddi bir hoca. Bu da kulüp için çok olumlu bir durum.”

Taraftar hakkında ne düşünüyorsun?

“Taraftarlarımız gerçekten inanılmaz bir ateş içindeler. O ateşi ruhlarında hissediyorlar. Bizim yapmamız gereken de o ateş için saha içerisinde iyi bir oyun oynamak ve galibiyet alabilmek. Dolayısıyla bu desteğe cevap vermek, bir nevi teşekkür etmek adına her zaman kazanmak istiyoruz. Ama gerçekten içlerinde inanılmaz bir ateş var.”